چاپ سه بعدی یک فرآیند افزودنی است ، بنابراین قطعات به صورت لایه به لایه ساخته می شوند. هر لایه فرصتی برای عدم دقت را ایجاد می کند و فرایند تشکیل لایه ها بر میزان دقت یا تکرارپذیری دقت هر لایه تأثیر می گذارد. به عنوان مثال ، در چاپ سه بعدی  FDM ، لایه ها توسط یک نازل اکسترود می شوند ، که فاقد کنترل و توانایی دستیابی به جزئیات پیچیده ای است که سایر فناوری ها می توانند ارائه دهند.

از آنجا که لایه ها اکسترود شده اند ، قطعات FDM ممکن است در مورد ویژگی های پیچیده عدم دقت را نشان دهند.

در چاپ سه بعدی استریولیتوگرافی (SLA) ، رزین مایع توسط لیزر بسیار دقیق خالص می شود و هر لایه را تشکیل می دهد ، که می تواند به جزئیات بسیار دقیق تری دست یابد و برای دستیابی مکرر به نتایج با کیفیت بالا قابل اطمینان تر است. به طور مشابه ، چاپ سه بعدی لیزر (SLS) متکی به دقت لیزر است تا پودر نایلون را به قطعات جامد تبدیل کند.

مشخصات چاپگر سه بعدی به تنهایی نشان دهنده دقت نهایی نیست. یکی از برداشت های غلط رایج از دقت در مورد فن آوری های مختلف چاپ سه بعدی ، توصیف وضوح XY به عنوان دقت است. برای چاپگرهای پردازش نور دیجیتال (DLP) ، وضوح XY اندازه پیکسل پیش بینی شده است. بسیاری از سیستم های چاپگر سه بعدی از این اندازه پیکسل پیش بینی شده یا وضوح XY به عنوان رقم دقت کلی استفاده می کنند . برای مثال ، اندازه پیکسل پیش بینی شده 75 میکرون و ادعا می کنند که دقت دستگاه ±75 میکرون است. این داده ها هیچ تأثیری در صحت قطعه چاپ شده ندارد. در بسیاری از منابع خطا وجود دارد که هنوز در دقت تأثیر دارند ، از اجزای سازنده تا کالیبراسیون ، و مواردی که خواهیم گفت: مواد و پخت .

مواد :

بسته به نوع استفاده از مواد برای چاپ و خصوصیات مکانیکی این مواد ، دقت نیز ممکن است متفاوت باشد ، که همچنین می تواند بر تاب خوردن (پیچ خوردن) چاپ تأثیر بگذارد.

ضریب مواد و یا ضریب پخت ، به این معنی است که می توان قطعات بسیار نازک را با دقت و احتمال خرابی کمتری چاپ کرد. باز هم ، همه چیز به برنامه شما بستگی دارد. به عنوان مثال ، در چاپ سه بعدی دندانپزشکی ، دقت بسیار مهم است. اگر در حال چاپ یک مدل مفهومی هستید ، ممکن است هدف شما فقط دریافت یک مدل کلی برای یک محصول فیزیکی باشد و دقت کمتری را نیاز خواهید داشت.

پخت :