یک ماده ترکیبی از دو یا چند ماده تشکیل دهنده با خصوصیات متفاوت است. خصوصیات مهندسی  ماده ها برای کار معمولاً بهبود می یابند ، مانند استحکام ، کارایی یا دوام بیشتر. کامپوزیت ها از تقویت کننده ها ، الیاف یا ذرات ، ساخته شده اند که توسط یک ماتریس (پلیمر ، فلز یا سرامیک) در کنار هم نگه داشته می شوند.

پلیمرهای تقویت شده با فیبر (FRP) در بازار تسلط و فروش بیشتری دارند و به رشد کاربردهای جدید در صنایع مختلف دامن زده اند. در میان آنها ، الیاف کربن ترکیبی است که به خصوص برای هواپیماها ، اتومبیل های مسابقه ای و دوچرخه استفاده می شود زیرا بیش از سه برابر آلومینیوم قویتر و سفت تر است اما 40٪ سبک تر از آن. تقویت آن نیز بخاطر ترکیب ماده با رزین اپوکسی می باشد. الیاف را می توان جهت دار یکدست و به طور استراتژیک تراز کرد تا مقاومت نسبت به بردار ایجاد شود. از الیاف بافته شده ضربدری می توان برای ایجاد مقاومت در بردارهای مختلف استفاده کرد .انواع مختلفی از الیاف در دسترس است ، از جمله:

از راست به چپ : آرامید ، کربن ، فایبر گلس

از رزین برای نگه داشتن این الیاف و ایجاد کامپوزیت استفاده می شود. در حالی که صدها نوع رزین قابل استفاده است ، در جدول زیر محبوب ترین آنها جهت ترکیب و ساخت فیبر کربن آورده شده است :

سه روش برای ساخت قطعات فیبر کربن

ایجاد قالب برای ساخت قطعات فیبر کربن با چاپ سه بعدی

از آنجا که کیفیت قالب به طور مستقیم بر کیفیت قسمت نهایی تأثیر می گذارد ، ساخت ابزار از جنبه های اساسی تولید FRP است. بیشتر قالب ها از طریق موم ، کف ، چوب ، پلاستیک یا فلز از طریق ماشینکاری CNC یا صنایع دستی تولید می شوند. در حالی که تکنیک های دستی بسیار پرمشغله هستند ، ماشینکاری CNC هنوز از یک جریان کاری پیچیده و وقت گیر پیروی می کند ، به خصوص برای هندسه های پیچیده  و برون سپاری معمولاً با هزینه زیاد و زمان طولانی انجام می شود.

هر دو گزینه به کارگران ماهر نیاز دارند و انعطاف پذیری کمی در تکرارهای طراحی و تنظیمات قالب دارند. تولید افزودنی یک راه حل برای تولید سریع قالب و الگوها با هزینه کم ارائه می دهد. استفاده از ابزار پلیمری در فرایندهای تولید به طور مداوم در حال رشد است. جایگزینی ابزارهای فلزی با قطعات پلاستیکی چاپ شده در داخل وسیله ای قدرتمند و مقرون به صرفه برای کوتاه کردن زمان تولید در عین گسترش انعطاف پذیری طراحی است. مهندسان در حال حاضر با قطعات رزین پلیمری چاپ شده سه بعدی برای ساخت دستگاههای اتصال دهنده و لوازم جانبی کار می کنند تا روشهایی مانند سیم پیچ رشته یا قرار دادن فیبر خودکار را پشتیبانی کنند.

به همین ترتیب ، قالب های چاپی و قالب های کوتاه مدت در قالب قالب گیری تزریقی ، ترموفرمینگ یا فرم ورق فلز برای تحویل دسته های کم حجم استفاده می شوند. چاپ سه بعدی رومیزی داخلی به تجهیزات محدودی نیاز دارد و پیچیدگی جریان کار را کاهش می دهد. پرینتر سه بعدی رومیزی حرفه ای مانند فرم لبز فرم 3 مقرون به صرفه هستند ، اجرای آنها آسان است و با توجه به تقاضا به سرعت مقیاس پذیر می شوند.

ساخت ابزارها و قالب های بزرگ با چاپگرهای سه بعدی با فرم بزرگ مانند فرم 3L نیز امکان پذیر است. فناوری چاپ سه بعدی استریولیتوگرافی (SLA) قطعاتی با سطح بسیار صاف ایجاد می کند که برای قالب بندی ضروری است. هندسه های پیچیده را با دقت بالا امکان پذیر می کند.