FDM محبوب ترین روشی پرینت سه بعدی است که در سال 1992 توسط اسکات کرامپ اختراع شد و از آن زمان تا کنون برای تولید نمونه های اولیه با استفاده از چاپ سه بعدی استفاده می شود. سیر و تحول این روش به گونه ای بود که خیلی سریع به ارزان ترین و سریع ترین روش برای تولید کالاهای سفارشی تبدیل شد. پرینترهایی که با این فرایند کار می کنند از یک فیلمانت ترموپلاستیک مانند ABS و PLA تغذیه میکنند که با ذوب کردن این فیلمانت و سپس اکسترود کردن آن جسم سه بعدی را به صورت لایه به لایه تشکیل می دهد.
فناوری DLP
تکنولوژی DLP یکی از قدیمی ترین تکنولوژی های نمونه سازی سریع در پرینتر سه بعدی می باشد. در این تکنولوژی از نوعی رزین (فتوپلیمر) به عنوان مواد اولیه و از یک منبع نور برای خشک کردن رزین استفاده می شود. عملکرد این نوع از پرینتر های سه بعدی بر مبنای تابش نور به رزین (فتوپلیمر) جامد می شود و با تکرار این کار لایه به لایه شکل مورد نظر با دقت بسیار بالا ساخته می شود
فناوری SLA
یکی دیگر از روشهای ساخت لایه افزایشی است. (تجاری سازی از سال ۱۹۸۵ میلادی و به ابتکار چاک هال). در این متد از متریال مایعی بنام رزین استفاده میشود که فوتوپلیمری حساس به نور است.
این ماده در برابر تابش منبع نوری یا لیزر ماوراء بنفش شروع به سخت شدن میکند (این فرآیند جامد شدن اصطلاحا Curing نام دارد). پرینتر سه بعدیSLA مدل را در ظرفی غوطه ور از رزین از بالا به پایین میسازند و البته در این پلتفرم مدل به صورت برعکس در ظرف ساخته میشود و به تدریج از سینک خارج میشود.
فناوری MJP
فناوری جت، یکی از مدرن‌ترین روشهای چاپ سه بعدی برای پرینتر سه بعدی است که با الهام از جت پرینترهای جوهر افشان ساخته شده است. در این فناوری مواد مورد استفاده در چپ به دو صورت رزین و یا موم ارائه میشود و سپس به صورت مایع در می‌آید و از طریق جت به صورت لایه به لایه تزریق میشود. این فناوری امکان چاپ سه بعدی سریع، مقرون به صرفه و با دقت بالا جهت تولیدات انبوه را فراهم آورده است
